نماینده مردم تهران گفت:نتیجه عدم بکارگیری قواعد شایسته سالاری در گزینش مدیران و فرصت سوزی بویژه در دهۀ 90 باعث تشدید تنگناها شده است.
🔺 سؤال:آیا فشار اقتصادی ناشی از تحریمها در بدنۀ دولت و مجلس و سایر نهادها و اشخاص مسئول احساس می‌شود؟
🔻 پاسخ:بسم الله الرحمن الرحیم.تحریمها دو اثر عمده داشته است: 1- جلوگیری از مبادلات عادی ما در چارچوب تجارت جهانی و همچنین ممانعت برای مبادلات بین بانکی؛ این بخش از تحریم طبیعتا بر تأمین نیازهایی که تا کنون از خارج انجام می گرفته است اثر گذار بوده است و باعث کند شدن تولید و نیز رکود و در نتیجه کاهش عرضه محصولات مصرفی به بازار و گرانی ناشی از ناترازی عرضه و تقاضا شده است. 2- افزایش هزینه های ناشی از استفاده از راه کارهای غیر متعارف برای تأمین کالاهای ضروری . این بخش نیز نیز ضمن افزایش قیمتها به دلیل کارمزدهای واسطه گری باعت شکل گرفتن ثروتهای بادآورده نزد واسطه ها وارداتچیها و برهم خوردن فاصله طبقاتی در جامعه و بروز ناهنجاریهایی شده است. جمع این ناهنجاریها تنشهایی را برای کشور ایجاد کرده است که نتیجه اصلی آن فشار مضاعف بر گروههای آسیب پذیر مردم است . البته با مدیریت علمی و نظارت فنی دقیق می توانستیم از وقوع عمده این ناهنجاریها اجتناب کنیم، لاکن عدم بکارگیری قواعد شایسته سالاری در گزینش مدیران و فرصت سوزی بویژه در دهۀ 90 باعث تشدید تنگناها شده است.
🔺 سؤال:آیا تغییری در رویه اداره امور متناسب با این وضعیت(تحریم) اتفاق افتاده؟
🔻 پاسخ:به طور کامل ، نه! هنوز برخی از مدیران ما از رویه های عادی برای اداره کشور که در شرائط تحریم یعنی جنگ اقتصادی قراردارد، استفاده می کنند؛ در کشور معامله با دلار و طلا جاری است در حالی که باید قاطعانه از آن جلوگیری شود تا به ثبات ارزش پول ملی برسیم؛ ناترازی بانکها باید به طور جدی برطرف شود. اقتصاد انرژی وضع قابل دوامی ندارد و نتیجۀ آن به هدر رفتن و اسراف سوخت است . اقتصاد کشاورزی به دلیل بی توجهی به ارزش آب و بهره وری ضعیف آن از تعادل خارج است و صادرات محصولات کشاورزی ما موجه نیست؛ با وجود محدودیت منابع ارزی و ضرورت استفاده بهینه از آن ، دولت اطلاعات لازم را بموقع به مردم نمی رساند و هنوز بسیاری از مردم گمان می کنند که ما می توانیم همۀ کمبودها و حتی نیازهای غیر ضروری خود را از طریق واردات ابرطرف کنیم و در نتیجه اهمیت رشد تولید داخلی و اتکاء به آن از یاد مردم می رود و برای مقابله با حملات اقتصادی روزمره ای که به ما می شود، خود را آماده نمی کنند حتی در اغلب موارد بتدریج بر مطالبات خود تحت عناوین مختلف می افزایند در حالی با مدیریت صحیح و صبر و استقامت می توان از این گردنۀ مشکل عبور کرد و شرائط پیشرفت کشور را به کوری چشم دشمنان فراهم نمود.
