سید مصطفی میرسلیم– بيش از يك سال ونيم است كه كشور ما نيز مانند ساير كشورها گرفتار بلاى كرونا شده است. با مرورى بر آنچه در اين مدت بر سر ما آمده و همچنين آنچه انجام گرفته است درسهاى مهمى نصيبمان مى شود:

عمده كشورهاى جهان، از جمله خود ما، جاهلانه با اين بلا مواجه شديم در حالى كه اطلاعاتى وجود دارد كه نشان مى دهد اين بلا نتيجه مداخلات و دستاورد اقدامات بشر است. اين كه نيت مبادرت كنندگان چه بوده و آيا انديشه پليدى در پشت آن پنهان است، موضوعى است نيازمند تحقيق و تفحص در سطح جهانى زيرا اگر هدف، تهيه سلاح كشتارجمعى ويروسى باشد، بمراتب از آنچه آمريكاييها با كسب ننگ ابدى در هيروشيما و ناكازاكى مرتكب آن شدند ، خطرناك تر و وحشتناكتر است.

با وجود مراكز باسابقه تحقيقاتى و افراد زبده و متخصص، كار منسجم پژوهشى براى شناخت ريشه اين بليه و چگونگى دگرديسى شبه هوشمند آن ، در كشور انجام نشده است. تا كنون چندين سويه از اين ويروس ظهور پيدا كرده و معلوم نيست در آينده چه شكلهاى ديگرى به خود خواهد گرفت.

اقدامات پراكنده متعددى را دلسوزان و كارشناسان متفرقه ، براى دستيابى به روشهاى پيشگيرى و معالجه و مداوا و مصونيت بخشى در كشور انجام داده اند ولى چون براى اغلب آنها سازوكار علمى پشتيبان وجود ندارد بكارگيرى آنها اطمينان بخش نيست و امكان ترويج عمومى آنها وجود ندارد و همچون فرصتى است كه از دست رفته و معطل مانده ، و عدم النفع احتمالى و خسارات آن را مردم بايد بپردازند.

پنجمين موج كرونا توانست در اثر سهل انگارى و شايد بى انگيزگى برخى از مسئولان، كشور ما را به رتبه اول نسبى در تلفات جانى و ابتلا به بيمارى كرونا ارتقاء دهد؛ گويى هدف اين بوده است كه بيشترين خسارت را ما ببينيم. ضربه هايى كه براثر سوء مديريت خورده ايم مثال زدنى است با اين كه دانش پزشكى ما عقب مانده نيست و از لحاظ تعداد پزشكان و پرستاران نيز دچار كمبود نيستيم.

زالوصفتان و صاحبات سرمايه هاى بادآورده براى رسيدن به مطامع خود و نيز حفظ ارزش آن سرمايه ها، از استفاده ابزارى از مردم رنج ديده و فدا كردن مردم ابا نكردند.وسائل اوليه بهداشتى را احتكار كردند، بازار سياه براى داروهاى وارداتى يا ساخت داخل ايجاد نمودند، از فضاى مجازى براى گمراه كردن عمومى بهره گرفتند، تقلب و تزوير و بى انصافى را رواداشتند، گاهى معالجه را وسيله كسب درآمد قرار دادند…. كه هيچكدام با ارزشهاى انقلابى و كرامت انسانى سازگار نيست و نشان مى دهد برخى انسان نماها چگونه تا اسفل سافلين سقوط مى كنند.

متقابلاً انسانهاى فرشته سيرتى را ديديم كه در صحنه ايثار و فداكارى و مواسات و كمك مؤمنانه از هيچ تلاشى دريغ نورزيدند و صبح و شام نداشتند و نشناختند. از رسيدگى خستگى ناپذير به بيماران و تهيه دارو و وسائل پزشكى براى آنها، و مداواى بيماران و نيز اهتمام ورزيدن بر مراقبت از آنها و نجاتشان از مرگ، ….كه بيانگر ويژگى احسن تقويم فطرى آنهاست و نجات ما در آينده مرهون خدمات خداپسندانه و بشردوستانه آنها خواهد بود.

اقتصاد دنيا و به طريق اولى اقتصاد كشور ما تحت تأثير اين بليه قرارگرفت و فهميديم كه اگر از جامع نگرى فاصله بگيريم و ساير ابعاد زندگى را فراموش كنيم ، صرفاً با اتكاء به ابزار اقتصاد و رشد اقتصادى ، نمى توان به سعادت و رفاه و آسايش رسيد.

اينها بخشى از عبرتهايى است كه بشر و جامعه انسانى امروز مى تواند و بايد از وقوع چنين بليه اى بگيرد تا از حصار غرور فناورانه خود رهايى يابد.

لینک کوتاه : https://mirsalim.com/yObDK

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *