عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: حضرت زمانی به حکومت رسیدند که تبعیض‌های اجتماعی به اوج خود رسیده بود و پس از رحلت نبی اکرم(ص) جامعه دچار انحطاط شده بود و حکومت عدل علوی باید مورد توجه مسؤولان قرار گیرد.
سید مصطفی میرسلیم رییس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در آیین اختتامیه کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امیرالمؤمنین امام علی (ع) در مورد دوران خلافت ایشان اظهار داشت: هر ان‌چه که من امروز از آن صحبت می‌کنم از نهج‌البلاغه برگرفته شده است؛ در دوران خلافت حضرت علی(ع) از همه جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی دوران ویژه‌ای بود؛ حضرت زمانی به حکومت رسیدند که تبعیض‌های اجتماعی به اوج خود رسیده بود و پس از رحلت نبی اکرم(ص) جامعه دچار انحطاط شده بود و حکومت عدل علوی باید مورد توجه مسؤولان قرار گیرد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: همچنین از لحاظ اعتقادی نیز جامعه دچار بروز انحرافاتی بود؛ حضرت می‌دانست که شرایط خاص و پرمخاطره‌ای است و از ظرفیت مردم زمان خود نیز کاملا آگاه بود و به همین خاطر ایشان در ابتدا از قبول حکومت سرباز می‌زدند، اما در ادامه به دلیل فشارها پذیرفتند که خکومت را برعهده بگیرند.
وی تصریح کرد: حضرت درحالی حکومت را قبول کرد که رویه خودش را در حکومت بر عهده بگیرد و با کوله باری از ایمان و یقین و تجربه و به عنوان جدی ترین و مهمترین شاگرد او حکومت اسلام را در دست گرفت؛ زمینه او اجرای عدالت بود.
میرسلیم تصریح کرد: حضرت امیر(ع) همواره بر این اعتقاد بودند که هرگاه امنیت کم‌رنگ شود، زمینه اجرای عدالت نیز از بین می‌رود؛ امنیت وسیله‌ای است تا به کمک آن بتوان به عدالت رسید و به رشد دست یافت و فرقی هم ندارد که برهم زننده امنیت منشأ داخلی داشته باشد یا خارجی باید با آن برخورد کرد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) در حکومت خویش به وضعیت معیشتی مردم بسیار توجه داشت و کارمندان را در اولویت توجه معیشت می‌دانست، ایشان بر این معتقد بودند که جامعه‌ای رشد یافته است که در آن اقتصاد پویا باشد.
وی با بیان اینکه امیرالمومنین همواره به قشر ضعیف توجه داشتند، افزود: ایشان موضوع تأمین اجتماعی و رسیدگی به ضعفا را در حکومت خود مطرح می‌کنند و نتیجه آن بهبود شرایط داخلی است و آسیب‌پذیری جامعه کاهش پیدا می‌کند؛ در حکومت ایشان عدالت باعث توسعه امور می‌شود.
میرسلیم بیان داشت: حضرت حکومت را میدان مسابقه‌ای برای افراد حائز صلاحیت می‌داند، اما صلاحیت زمامداری را افرادی دارند که نسبت به موضوع امنیت و اجرای احکام الهی واقف باشند؛ ضمن آنکه حاکمان باید خوش اخلاقی را در خود تقویت کنند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان این که در حکومت حضرت امیر قوانین در اولویت بودند، گفت: در حکومت علوی نقص قوانین باعث تضعیف حکومت و هرج و مرج اجتماعی می‌شود؛ حضرت وقتی مسؤولیت را می‌پذیرد مبارزه با ستمگران و حمایت از مظلومان را در اولویت خود قرار داد و اثبات کرد در این زمینه از همه جلوتر است.
وی افزود: در سراسر عمر با برکت امیرالمومنین ذره‌ای استفاده از قدرت‌طلبی در حکومت خود استفاده نکرد و نشان داد که قبول حکومت از سمت او برای استفاده از مناسب و مال دنیا نبوده است و در سراسر عمر او کام‌گیری از قدرت یافت نمی‌شود؛ او از دنیا چیزی را می‌خواهد که توشه‌ای برای آخرتش باشد.
میرسلیم افزود: دقت بر بیت‌المال در حکومت علوی به حدی است که هیچ‌گاه این اجازه را نمی‌دهد که روابط عاطفی و احساسی بر وی غلبه کند و بر موضوع بیت‌المال دقت و توجه ویژه می‌کند.
