سیّد مصطفی می
ر سلیم متولد تهران سال 1326 در خانواده‌اي مذهبي است.
وي از دبیرستان البرز تهران در سال 1344دیپلم گرفت و براي ادامه تحصيلات عازم فرانسه شد.
درسال 1349 موفق به اخذ فوق ليسانس مهندسي مكانيك از دانشگاه پواتيه فرانسه گرديد و به دنبال آن در سال 1351 از مدرسه عالي نفت و موتور پاريس، تخصص مهندسي موتورهاي درونسوز را كسب كرد.
وي تا سال 1354 در فرانسه به كار در شركت صنايع مكانيك آلزاس ادامه داد و پس از بازگشت به ايران، به عضويت هيئت علمي دانشگاه پلي‌تكنيك (اميركبير) درآمد. میر سلیم در خارج از كشور فعاليتهاي سياسي و مذهبي چشمگيري داشت و وقتی به ایران آمد فعاليتهایش را در ارتباط با دانشگاهيان مسلمان ادامه داد.
او از سال 1354 تا 1357 مديريت بهره‌برداري شركت راه‌آهن شهري تهران و حومه را نيز عهده‌دار بود. 16 شهریورماه 1357 و در زمان اوج‌گيري نهضت انقلابي مردم ايران براثر اصابت گلوله زخمي و جانباز شد و پس از به ثمر رسيدن انقلاب و تشكيل حزب جمهوري اسلامي، به عضويت شوراي مركزي اين حزب درآمد.
وي همچنين همراه با تعداد ديگري از نيروهاي دانشگاهي، در اوايل انقلاب اقدام به تأسيس جامعه اسلامي دانشگاهيان کرد.
در فروردين 1358 از جمله اعضاي هيئت اجرايي همه‌پرسي نظام جمهوري اسلامي و در خردادماه اين سال رياست ستاد بازرسي انتخابات مجلس خبرگان تدوين قانون اساسي را برعهده داشت. میر سلیم در سال 1358 به معاونت سياسي اجتماعي وزارت كشور برگزيده شد كه تا سال 1361 در اين سمت باقي ماند و در طول اين مدت مسئوليت اجرايي همه‌پرسي قانون اساسي، برگزاري اولين دوره‌هاي انتخابات رياست‌جمهوري و مجلس شوراي اسلامي را نيز عهده‌دار بود. همچنين سرپرستي شهرباني جمهوري اسلامي، سرپرستي بنياد امور جنگ زدگان و قائم مقامي وزارت كشور از جمله ديگر مسئوليت‌هاي وي در خلال اين مدت بوده است.در سال 1361 به سرپرستي نهاد رياست جمهوري و مشاورت عالي رئيس‌جمهور برگزيده شد كه تا سال 1368 در اين سمت باقي ماند(در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت اله خامنه ای مد ظله العالی) . به دنبال آن از سال 1368 تا 1372 مشاور رئيس‌جمهور در امور تحقيقات شد و از سال 1372 تا 1376 تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي رابرعهده گرفت. ميرسليم از سال 1368تا 1376 به عضويت شوراي عالي انقلاب فرهنگي درآمد و در طول سالهاي 1372 تا 1375 مسئوليت دبيري اين شورا را نيز عهده دار بود.
رياست هيئت امناي بنياد دايره‌المعارف اسلامي از سال 1362 و مدير عاملي اين بنياد طي سالهاي 68 تا 73 از ديگر مسئوليت‌هاي وی به شمار مي‌آيد. در سال 1375 به عضوي
ت مجمع تشخيص مصلحت در آمد و از سال 1378 عهده‌دار معاونت فرهنگي اجتماعي مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخیص شد. وی همچنین مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت اولین موتور پایه گازسوز (موتور ملی ایران) است. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را نیز بر عهده دارد.
میر سلیم کار حزبی را با تعطیلی حزب جمهوری اسلامی، تعطیل نکرد و از سال 1372 عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامي شد. او سالها است به عنوان رئیس شورای مرکزی ، نقشی راهبردی در هدایت این حزب با سابقه دارد و در مهرماه 1394 بیشترین رأی را از مجمع عمومی برای یک دوره سه ساله به دست آورد و مسئولیتش نیز تمدید شد. همچنین در آخرین مجمع عمومی موتلفه اسلامی، وی با رأی بالا به عنوان عضو هیأت نظارت بر کرسی مرحوم عسگراولادی نشست. میرسلیم صاحب تألیفات متعدد فرهنگی و سیاسی و فنی است که از آن میان کتاب تألیفی وی در رشتۀ موتورهای درونسوز در 1368 برندۀ جایزۀ کتاب سال و کتاب برتر دانشگاهی شد. کتاب فنی دیگری نیز که زیر نظر او در زمینۀ دانش و فناوری موتورملی پایه گاز تدوین شد در 1386 عنوان بهترین تألیف را کسب کرد.
سیدمصطفی میرسلیم در سال 1396 به عنوان نامزد دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفت. وی در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری با بیان مطالب منطقی و اصولی توانست چهره فردی سیاسی، حزبی و در عین حال در سلامت کامل مسائل اقتصادی را به جامعه ارائه دهد و تا پایان انتخابات پای مواضع و وعده های خود ایستاد و از آنها دفاع کرد.
